نفس های اهواز به شماره افتاده است !

بدون شک اهواز پایتخت اقتصادی کشور است . شهری که تفاوتش با پایتخت سیاسی در این است که این شهر توان دفاع از خود را ندارد . درست مانند نفتکشی بی دفاع در عمق دریا ! چیزی بیش از هفتاد درصد ارتزاق کشور از شریان‌های اقتصادی خوزستان و شاهرگ حیاتی استان یعنی اهواز است که در مسیر خدمتگزاری هیچوقت ذره ای درنگ نکرده است.

اما اهواز حالا دیگر هوا ندارد و نفس‌هایش به شماره افتاده است ! اهواز در سایه فلرهای نفتی و از عمق زمین شیره جانش مکیده شده و جانش به لب آمده است .

اهواز ، شهر کارون ، شهر پارک جزیره ، شهر کیانپارس و سید خلف ، شهر بازار کاوه ، شهر سیلوهای جاده ساحلی ، شهر کمپلو ، منبع آب ، کارون و عامری ، باغ معین و نادری و طالقانی ، شهر سی متری تا جای جای آن ، امروز نفسش از دود برخاسته از هورالعظیم و سیاست زدگی ها بند آمده و پیکرش چنان نحیف شده است که حتی نای فریاد زدن ندارد

شهری که بستنی فروشی روبروی دانشگاهش معروف تر است و دانشکده ادبیات و مقر حکومتی قدیمی آن را به ساختمان سه گوش می شناسند ، شهری که راه آهن و پنج طبقه آب و برق ، ملی حفاری و شیر پاستوریزه و گمرک آن در رقابت با دست فروشان و ماشین های بارفروش. بلوار گلستان و پردیس و بلوار زرگان و … انگار که محو محو شده اند ، چطور می تواند فلرها را ببیند ؟! فلرها را لقمه های نان خالی زباله گردهای سه چرخه سوار نمی گذارند ببینیم !

فلرها را قرص های فلافل بازار انوشه نمی گذارند ببینیم ! و ما همچنان نمی‌بینیم که نفسهای سمی فلرها و دود دمادم هورالعظیم دارند تولید آسم و آلرژی و سرطان می کنند و چه قدر همه انگار از این وضعیت راضی هستیم !!!
آخر ، اهواز زیباترین شهر شب ، پایتخت فلافل ایران و شهر لب کارون است !!!!!
اما ، اهواز هوا ندارد و تا فلرها برافراشته و دود هورالعظیم برخاسته باشد ، بعید است که دیگر به این زودی ها هوای کسی را داشته باشد !
بابک بابادی