تیبین
انتقاد تند نماینده ایذه و باغملک به انتقال حیاتی ترین منبع آب باغملک، صیدون و رامهرمز
فرشاد ابراهیم پور در نشستی با وزیر نیرو انتقادات تندی درخصوص انتقال آب رودخانه اعلا که حیاتی ترین منبع آب باغملک، صیدون و رامهرمز محسوب می شود نسبت به مجموعه وزارت نیرو داشت، تا جایی که کار به جدال لفظی با وزیر نیرو رسید و ابراهیم پور نیز قاطعانه بر ضرورت توقف برداشت های بی رویه تاکید و حمایت جدی دولت را برای نجات این رودخانه مطالبه کرده است.
وی هشدار میدهد: “هر برداشت اضافه، یعنی یک گام دیگر به سوی نابودی. یعنی برهم زدن تعادل طبیعت و به خطر افتادن زندگی مردم.”
تلویزیون تی بین در این خصوص گفتگویی با ابراهیم پور انجام داده که این گفتگو را در زیر می خوانیم:
۱- جناب آقای ابراهیم پور، بفرمایید وضعیت فعلی رودخانه علا چگونه است؟
رود علا حیاتیترین منبع آب شرب و کشاورزی شهرستانهای صیدون، باغملک و رامهرمز است. اما امروز به دلیل تغییرات اقلیمی، برداشتهای بیرویه و کاهش بارشها، از یک رودخانه پرآب به منبعی شکننده و کمآب تبدیل شده. گزارشهای رسمی و مشاهدات میدانی نشان میدهد دبی جریان بهشدت افت کرده، بخشهایی از مسیر در فصل گرم خشک میشود و فشار بر منابع آب زیرزمینی به مرز خطر رسیده است. هر برداشت اضافه، بهمعنای برهمزدن تعادل اکولوژیک و تهدید مستقیم زندگی هزاران خانواده است.
۲- سابقه و میزان برداشت آب از سرشاخه های این رود بزرگ چگونه صورت گرفته؟
طبق مستندات موجود، وزارت نیرو خط انتقالی برای مناطق خارج از حوضه آبریز طراحی کرده که برداشت سالانه آن به چند میلیون مترمکعب میرسد. این برداشت بدون در نظر گرفتن ظرفیت تجدیدپذیر رودخانه و نیاز حیاتی پاییندست انجام شده و اکنون منطقه را به آستانه بحران کشانده است.
۳- به نظر شما پیامدهای ادامه ی برداشت از این رود چه خواهد بود؟
ادامه برداشت از سرشاخههای رود علا یعنی آغاز بحران آب شرب و نابودی کشاورزی بومی در باغملک، صیدون و حتی بخشهایی از رامهرمز. این اقدام جنگلهای بلوط زاگرس، زیستگاه گونههای بومی و سفرههای آب زیرزمینی را نابود میکند. نتیجه؟ خشکشدن رودخانه، مهاجرت اجباری روستاییان، افزایش ریزگردها و تکرار فاجعهای شبیه به شادگان و هورالعظیم؛ فاجعهای با هزینههای جبرانناپذیر برای کشور.
۴- نقش سازمان آب و برق خوزستان و تصمیمگیران در انجام این پروژه چه بوده است؟
در پروژه تخصیص آب به دیشموک و قلعهرییسی (مصوب ۱۴۰۲)، سازمان آب و برق خوزستان، مشاوران و مسئولان وقت میتوانستند با رد طرح یا اصلاح مسیر، جلوی این فاجعه را بگیرند. اما در برخی مراحل، حقابه پاییندست و ملاحظات زیستمحیطی قربانی فشارهای بیرونی شد. انتظار ما این است که سازمانهای محلی مدافع حقوق آبی خوزستان باشند، نه مجری پروژههایی که به نفع خارج از حوضه آبریز طراحی شدهاند.
۵- در پایان بفرمایید علت چالش شما با وزیر نیرو دقیقا چه بود؟
اختلاف من با وزارت نیرو یک اختلاف کارشناسی ساده نیست. آنها میگویند چون مطالعات پروژه سالها پیش تمام شده، باید بدون توقف اجرا شود. من میگویم شرایط آبی و اقلیمی کشور بهکلی عوض شده و هر طرحی که امنیت آبی و زیستمحیطی خوزستان را تهدید کند، باید فوراً متوقف یا بازطراحی شود. این نه فقط یک مطالبه محلی، بلکه یک ضرورت ملی است.
به گزارش تی بین: رودخانه دائمی علا از دل کوه های منگشت از حوزه جغرافیای استان خوزستان و ازنقطه صفر آن به نام سرآویز سرچشمه می گیرد. روستاهای بسیاری در سایهی سخاوت این رود شکل گرفتند و این رودخانه به قلب تپنده تأمین آب آشامیدنی شهرهای صیدون باغملک، میداوود و رامهرمز و روستاهای در مسیر تبدیل شد.
اما اکنون این شریان حیاتی، با خطر خشکیدن روبهروست. متأسفانه، برداشت بیرویه و بدون نظارت از سرشاخهها، تهدیدی جدی برای زیستبوم منطقه، اقتصاد محلی، و حتی امنیت آبی خانوارها شده است. در سال ۱۴۰۲، در پی توافقی میان برخی نمایندگان کهگیلویه و بویراحمد و وزارت نیرو، تصمیمی مبنی بر برداشت آب از این رودخانه گرفته شد؛ تصمیمی که بدون توجه به تبعات و بدون واکنش جدی از سوی نمایندگان وقت شهرهای ایذه، باغملک و رامهرمز اتخاذ شد. سکوتی که تبعاتش را امروز شاهد هستیم و ممکن است به بهای جان این رودخانه تمام شود.
اولین کسی باشید که نظر میدهد!